Whois یک پروتکل شبکه است که با پرس و جو از پایگاه های داده مربوطه اجازه می دهد تا تعیین کند که آیا یک ارائه دهنده اینترنت دارای یک آدرس IP خاص یا یک DNS خاص است، اطلاعات مالک دامنه نیز معمولاً در WHOIS نمایش داده می شود.

Whois از خط فرمان سنتی در دسترس است. با این حال اکنون ابزارهای مبتنی بر وب برای مرور اطلاعات پایگاه داده در مورد مالکیت دامنه وجود دارد. ابزارهای مبتنی بر وب همچنان برای اتصال به سرورهای WHOIS به پروتکل WHOIS متکی هستند. کلاینت خط فرمان “whois” به طور گسترده توسط مدیران سیستم استفاده می شود.

روش WHOIS روشی است که مدیران سیستم می توانند برای یافتن اطلاعات از آن استفاده کنند. برای تماس با مدیران سایر آدرس‌های IP یا نام‌های دامنه (تقریباً مانند دایرکتوری تلفن)، با استفاده از داده‌های ارسال شده توسط پاسخ پرس و جو، که هر دو از ریشه آن ناقض هستند (مانند هرزنامه‌های انبوه شرکت‌ها) طراحی شده است.

مشتری از خط فرمان

در اصل، تنها راه تماس با سرور whois استفاده از یک سرویس مبتنی بر متن برای خط فرمان بود. در بسیاری از موارد اینها روی یونیکس یا یونیکس بودند. مشتری Case به عنوان منبع باز توزیع شد (و هنوز هم هست). بسیاری از پیاده سازی های تجاری یونیکس ممکن است از پیاده سازی های مشتری خود استفاده کنند. (به عنوان مثال، Solaris 7 یک مشتری Whois از Sun Microsystems دارد).

کلاینت whois از خط فرمان معمولاً گزینه هایی برای انتخاب میزبانی برای اتصال به درخواست های whois قبلی دارد. همچنین با یک سرور whois پیش فرض ساخته شده است. گزینه‌های اضافی می‌توانند به شما امکان می‌دهند پورت اتصال را کنترل کنید و داده‌های نظارت بیشتری را نمایش دهید.

چندین سرویس گیرنده/سرور TCP/IP، یک کلاینت که ورودی کاربر را مدیریت می کند. و یک سوکت IP برای سرور مقصد باز می کند. پروتکل WHOIS برای اتصال به پورت مناسب و ارسال درخواست استفاده می شود. مشتری منتظر پاسخ سرور است. که سپس به کاربر نهایی بازگردانده می شود یا برای نمایش اطلاعات بیشتر استفاده می شود. جزئیات و اطلاعات بیشتر در مورد پروتکل WHOIS را می توان در RFC یافت.

مشتری گرافیکی

ممکن است اصطلاح “کارخواه گرافیکی” برای یک کلاینت اشتباه باشد. زیرا تمام داده هایی که آنها از سرور WHOIS دریافت می کنند. متن ساده است و پروتکل تنها یکی است. شما نیازی به تعامل زیادی با سرور WHOIS ندارید. در این زمینه، اصطلاح «کلینت گرافیکی» به سادگی به کلاینتی اطلاق می شود که به عنوان یک برنامه کاربردی روی یک سیستم عامل با رابط گرافیکی اجرا می شود. استانداردهای سیستم عامل GUI را برای تعامل با کاربر حفظ و استفاده می کند.

با ظهور شبکه جهانی وب، و به ویژه با سقوط انحصارها، راه حل های شبکه به نگاهی به اطلاعات چه کسی در وب تبدیل شده است. به طور سنتی، مشتری Hueys مبتنی بر وب به سادگی یک کلاینت خط فرمان بود. جایی که خروجی در قالب وب همراه با صفحه نتیجه نمایش داده می شد.

امروزه یک کلاینت WHOIS مبتنی بر وب معمولاً کوئری های WHOIS را اجرا می کند و نتایج را قالب بندی می کند. بسیاری از این مشتریان نرم افزارهای اختصاصی هستند که توسط ثبت کننده های دامنه برای شرکت هایی مانند Network Solutions توسعه یافته اند.

نیاز به کلاینت مبتنی بر وب از این واقعیت ناشی می شود که کلاینت برای Line فقط در دنیای یونیکس و مین فریم وجود دارد. رایانه‌هایی که مایکروسافت ویندوز یا مکینتاش را اجرا می‌کردند هیچ مشتری نداشتند. بنابراین ثبت کننده دامنه مجبور شد. راهی برای دسترسی مشتریان بالقوه خود به پایگاه داده هویز بیابید. بسیاری از کاربران هنوز به این نوع مشتری متکی هستند. با این حال، هر دو در حال حاضر دستورات خط فرمان برای بسیاری از سیستم عامل ها هستند.

ماژول پرل

چندین ماژول در ماژول Perl CPAN موجود است که با سرورهای WHOIS کار می کند. و آنها کاملاً با سرویس جدید whois 2005 کار نمی کنند. با این حال، بسیاری از توابع مفید مانند مشاوره با شماره های AS و مخاطبین دارنده آن وجود دارد.

whois چیست؟ اولین بار است که در نوین هستم. ظاهر شد.